ബന്ധങ്ങൾ കാലാകാലങ്ങളിൽ ...ഒരെത്തിനോട്ടം !

കാലം മാറുമ്പോൾ നമ്മുടെ ബന്ധങ്ങളിലും ഒത്തിരി മാറ്റങ്ങൾ വരുന്നുണ്ട്..അല്ലെ?

ഒരു 30 വര്ഷം മുമ്പ് വരെ മക്കൾക്ക് ഉപ്പനോട് ഭയങ്കര പേടി,ബഹുമാനംആയിരുന്നു..ഉപ്പയോട്‌ ഒരു വാക്ക് വരെ മറുത്തു പറയില്ല...

വാപ്പ പറഞ്ഞ പെണ്ണിനെ കെട്ടുക..

എനിക്ക് തോന്നുന്നു ഉപ്പയും മക്കളും നേരെ നേരെ നിന്ന് സംസാരിക്കുന്ന തവണകൾ കയ്യിൽ എണ്ണാവുന്ന അത്ര മാത്രം ആയിരിക്കും എന്ന്..ഉപ്പ എന്നത് പലർക്കും പേടിസ്വപ്നവും ആയിരിക്കും..

വീടുകളിൽ മിക്കവാറും ദാരിദ്ര്യം ആയിരുന്നു ..അന്നത്തെ ഏതു മക്കളോട് ചോദിച്ചാലും പറയും ഒരു 5 കിലോമീറ്റർ നടന്നു സ്കൂളിൽ പോയ കഥയും പിന്നെ നോട്ട് ബുക്ക്‌ വാങ്ങാൻ ചുമട് എടുത്ത കഥയും..

ആ മക്കൾ ഉപ്പമാർ ആയപ്പോൾ ഉണ്ടായ ഉപ്പ, മക്കൾ ബന്ധം കുറെ മാറി..

തങ്ങള്ക്ക് കിട്ടാത്തത് മക്കള്ക്ക് സാധിപ്പിച്ചു കൊടുക്കാനുള്ള ഒരു തത്രപ്പാട് ആയിരുന്നു അടുത്ത തലമുറ ഉപ്പമാർക്ക് ..

എന്തും കാര്യവും മക്കളോടും കൂടി ചര്ച്ച ചെയ്യാനുള്ള മാനസിക നിലയിൽ ആയിരുന്നു ഉപ്പമാർ അപ്പോൾ...

തനിക്ക് ഡോക്ടർ ആവാൻ പറ്റിയിലേൽ തന്റെ കുട്ടിയെ ഡോക്ടർ ആക്കുക ഇങ്ങനെ ഉള്ള കലാപരിപാടികൾ ആയിരുന്നു അപ്പോൾ..
അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആ തലമുറയിൽ ഉള്ള മക്കള്ക്ക് ദാരിദ്ര്യം ഒന്നും അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നില്ല..

തനിക്കുള്ള ജീവിത പങ്കാളിയെ വീടുകാരുടെ സമ്മതത്തോടെ കണ്ടു പിടിക്കാൻ ആ തലമുറക്കായി..

പിന്നെയാണ് ഒരു ultramodern ആയ ലേറ്റസ്റ്റ് തലമുറ..ഉപ്പ മക്കൾ എടാ പോടാ ലെവൽ ആയി..

എന്ത് തീരുമാനവും മക്കൾ എടുക്കും..ഉപ്പമാർ അനുസരിക്കും..പഠിക്കാൻ പോകുന്ന വിഷയം മുതൽ ജീവിത പങ്കാളിയെ വരെ..
പറ്റില്ല എന്ന്പ പറഞ്ഞാൽ ഒന്ന് പോടാ അപ്പാ എന്ന് പറയും...മക്കളോട് സംസാരിക്കാൻ ഉപ്പമാർക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ട്...മൊബൈൽ, കമ്പ്യൂട്ടർ, ഇന്റർനെറ്റ്‌ എല്ലാം ആയതോടെ മക്കള്ക്ക് സമയമില്ല..

രണ്ടാം തലമുറയില ഉണ്ടായ വ്യത്യാസം നല്ലതായിരുന്നു എന്നാണ് എന്റെ അനുഭവം..പക്ഷെ മൂന്നാം തലമുറ ...പടച്ച തമ്പുരാൻ തന്നെ അവരെ കാക്കണം..എന്തും ഒരു use and throw മനോഭാവം..അത്കൊണ്ട് തന്നെ വാർധക്യ കാലത്ത് അവർ നോക്കും എന്ന് ഒരു തോന്നലും വേണ്ട..

എന്നാലും എല്ലാം നല്ലതിനാണെന്ന് വിചാരിച്ചു നമുക്ക് ആശ്വസിക്കാം അല്ലെ?